تاثیر استفاده از میکروسیلیس بر خواص بتن
· کاهش نفوذپذیری بتن
واکنش میکرو سیلیس با کلسیم هیدروکسید (Ca(OH)2)که از مواد حاصل هیدراسیون سیمان است منجر به تولید ژل کلسیم سیلیکات آلومینات (CSH) شده که می تواند خلل و فرج را در بتن کاهش داده و منجر به کاهش تخلل و نفوذ پذیری شود. تحقیقات نشان داده است جایگزینی دوده سیلیس تا ۱۵ درصد وزن سیمان منتج به کاهش ویژه در تخلخل می شود. به هر حال مقدار کاهش تخلخل زمانی بیشتر بوده که مقدار جایگزینی بیشتر از ۱۰ درصد شده است.
· مقاومت فشاری بتن
در مجموع استفاده از پوزولان ها منجر به کاهش مقاومت در سنین اولیه می شود. ولی میکروسیلیس به واسطه داشتن SiO2 بالا در ساختار خود باعث کاهش مقاومت اولیه کمتری در بتن می شود. حال آنکه در تحقیقات مشخص شده است که کاربرد میکروسیلیس به عنوان جایگزین سیمان می تواند مقاومت فشاری بتن را در سنین اولیه و حتی نهایی نیز بهبود ببخشد. این مهم در ساخت بتن های پرمقاومت، توانمند و فوق توانمند بسیار حائز اهمیت است.
· کاهش درجه حرارت بتن
در بتن ریزی های حجیم که میزان سیمان و نسبت حجم به سطح زیاد است میتوان با جایگزین کردن بخشی از سیمان با میکروسیلیس حرارت ناشی هیدراسیون را کاهش داد چرا که مواد پوزولانی دیرتر وارد واکنش میشوند این مهم در کاهش ترک های حرارتی بسیار موثر است.
· مقاومت در برابر سیکل های ذوب و یخ
تحقیقات نشان داده اند که با جایگزین کردن حدود ۱۰ درصد سیمان با میکرو سیلیس می تواند مقاومت بتن را در برابر سیکل های ذوب و یخ را افزیش دهد. علت اصلی این پدیده را می توان کاهش نفوذ پذیری دانست که از ورود آب به داخل خلل و فرج جلوگیری میکند. البته برای دست یابی به مقاومت مناسب در برابر سیکل های ذوب و یخ باید از نسبت آب به سیمان کم، الیاف و مواد حباب ساز بهره جست.
· سرطان بتن
واکنش قلیایی سنگدانه که تحت عنوان سرطان بتن ساخته می شود به علت واکنش سنگدانه دارای سیلیس فعال با قلیایی های سیمان است که به صورت ترک های نقشه ای در سطح بتن نمایان می شود. جایگزینی سیمان توسط میکروسیلیس باعث می شود علاوه بر کاهش قلیایی های سیمان، نفود پذیری بتن نیز کاهش یابد که در مجموع می تواند باعث کنترل سرطان بتن شود.
· مقاومت در برابر حمله یون های کلراید
نتایج برآمده از پژوهش های اخیر حاکی از آن است که با کاهش نسبت آب به مواد سیمان در بتن های حاوی ۷٫۵ درصد میکروسیلیس می توان نفوذپذیری و نفوذ یون های کلراید را به طور ویژهای کاهش داد.
در پژوهشی دیگر جایگزین کردن دوده سیلیس به اندازه ۱۰ درصد جرم سیمان در دال های بتنی مسلح منجر به مقامت حدود ۷۰ مگاپاسکال شده که باعث کاهش خوردگی و پتانسیل نیم پیل نیز می شود .
این مقادير حتى پس از مدت طولانی که بتن در معرض یون های کلراید قرار داشتند، پایین مانده بودند. همچنین تحقیق ها نشان داده است در محیط خلیج فارس میزان جایگزینی 7.5درصد دوده سیلیس مقدار بهینه است و ضریب انتشار یون های کلراید به طور قابل توجهی کاهش می دهد.
در نهایت می توان به عنوان توصیه اولیه درصد جایگزینی 7.5 در صد را توصیه کرد ولی بهتر است پیش از شروع کار از تست های آزمایشگاهی بهره جست.
· مقاومت در برابر محیط سولفاتی
افزودن میکروسیلیس به بتن می تواند به کاهش حمله سولفاتی در بتن منجر شود که دوام در این محیط ها را فزونی می بخشد.