چکیده
قبل از پیدایش تکنیک پیش تنیدگی،پل های بتن آرمه تنها برای پوشش دادن به دهانه های نسبتا کوتاهی بکار برده می شدند.محدودیت طول دهانه در این پل ها دارای دو عوامل اساسی بوده است.زیرا اولا برای دهانه های بلندتر حجم مصالح مصرفی( بتن و فولاد ) بسرعت افزوده می گردد.بطوریکه بار مرده سازه خود یک عامل بحرانی در طراحی مقطع محسوب خواهد شد،ثانیا هزینه های مربوط به قالب بندی و شمع گذاری چنین عرشه هایی مقادیر بسیار بزرگی را بخود اختصاص خواهد داد.با توجه به دو عامل یاد شده،معمولا راه حل دیگر استفاده از شاه تیرهای فولادی می باشد.طراحی و اجرای پل های بتنی پیش تنیده با مقاطع جعبه ای در سال های اخیر در ایران،همانند دیگر کشورهای جهان،بدلیل نیاز به گسترش مسیرهای ارتباطی جاده ای توسعه بسیار زیادی پیدا کرده است.به تدریج در دامنه وسیعی از ابنیه فنی،پل های بتنی پیش تنیده جایگزین پل های بتن مسلح شده اند.بدین ترتیب با صرف هزینه کمتر،پل های با دهانه بزرگ ساخته می شوند .از طرف دیگر استفاده از این مصالح امکان به کارگیری تکنیک های جدید پل سازی می دهد.پل های پیش تنیده نیز در زمان ساخت و گذشت زمان دچار مشکلاتی نظیر گسیختگی ناشی از بارهای وارده در مرحله ساخت اعم از نیروی پیش تنیدگی،فرسایش،افزایش بار،خزش و انقباض بتن و شل شدگی کابل های پیش تنیده می گردد که این امر باعث افزایش تغییر شکل وسط دهانه و کاهش ظرفیت باربری پل پیش تنیده می گردد.با توجه به این مهم در این مقاله سعی گردید،که به بررسی و مطالعه اثر پارامتریکی اثر نوع بتن مصرفی بر روی پل پیش تنیده با مطالعه موردی پل (آزادراه تهران -شمال) که دارای دو دهانه 83 متری و یک دهانه 153 متری می باشد،تحت نرم افزار اجزای محدد آباکوس مدل سازی گردد و اثر تاثیر بارهای وارد در حین ساخت بر روی رفتار مکانیکی پل های پیش تنیده را مورد مطالعه قرار داد.