بتن بیولوژیکال

بتن بیولوژیکال به عنوان نمادی برای زندگی

امروزه در اکثر کشورهای اروپایی ساختمان ها با استفاده از جدیدترین ساختارهای زیست محیطی و مصالح ساختمانی سبز احداث می شوند که نه تنها مصرف انرژی را به حداقل می رساند بلکه سبب کاهش هزینه های ساخت و افزایش طول عمر سازه خواهد شد . طراحی آینده نیاز به تفکر و اطلاعات در مورد راه و روش های ساخت و ساز است که در حال حاضر باید توانایی های خود را گسترش دهیم .
 

پایداری فراتر از یک روند تکامل یافته است و راه حل های پایدار همواره در برابر وضع موجود طراحی, تحت فشار قرار دارند. گروه تکنولوژی های سبز دانشگاه پلی تکنیک بارسلونا برای نخستین بار بتن جدیدی طراحی کرده که در احداث ساختمان ( بتن بیولوژیکال ) را با عنوان های سبز مورد استفاده قرار می گیرد و می توان دیواره های عمودی سبز با پوشش انواع گیاهان را بر روی آن نصب کرد.

به طور کلی سطح ‎PH‏ بالاست و شرایط ایده آل برای سطح بتن کمتر از 9 است اما سطح PH سیمان پرتلند سنتی در حدود 11 یا 13 می باشد. بتن بیولوژیکال جایگزین سیمان پرتلند می شود و با ترکیب فسفات منیزیم خاصیت علاوه بر مقاومت بالاء به حفظ محیط زیست نیز کمک خواهد کرد. در واقع فسفات منیزیم خاصیت اسیدی مضر را از بتن گرفته و آن را با شرایط زیست محیطی سازگار می سازد

کاربرد این نوع بتن به ویژه در مناطق مدیترانه ای بسیار موثر است. چرا که از تولید باکتری و تجمع آلاینده های رطوبت زا جلوگیری می کند. پارامترهایی که برای طراحی و تولید بتن بیولوژیکال به کار گرفته می شود به لطافت. سبک وزنی و در عین حال مقاومت بدنه ساختمان کمک می کند و رشد گیاهان سبز در دیواره های عمودی ساختمان را دو برابر افزایش می دهد.

همچنین این بتن سازگار با محیط زیست در ساخت ینل های گیاهی نیز مورد استفاده قرار می گیرد. این پنل های دیواری در سه لایه طراحی می شوند

• لایه اول شامل ورقه ضدآب حرارتی است و چرخش آب درون دیواره را کنترل می کند و به خروج و ورود آن نظم می بخشد.
• لایه دوم مربوط به خروج آب آلوده به مخزن تصفیه و جذب مجدد آب پاک برای گیاهان زنده می شود که در عین حال از فرار يا هدر رفتن آب جلوگیری می کند.
• لایه سوم را نیز بتن بیولوژیکال تشکیل می دهد که حفظ ساختار داخلی دو لایه دیگر را تحت کنترل و نظارت قرار داده و از ورود مواد زاند به داخل آن ها جلوگیری می کند.

تمامی این بخش ها بدان معناست که با استفاده از اين بتن عملیات مکانیکی سخت در تشکیل بدنه خارجی ساختمان حذف می شود و تکنیک های سازگار با محیط زیست جایگزین آن خواهد شد. ارگانیسم حرکت آب و جذب آب باران در لایه های درونی بتن بیولوژیکال به اندازه ای منظم انجام می شود که هدر رفتن انرژی پاک و خالص به طور تقریبی به صفر می رسد.

مزایای بتن بیولوژیکال

مزایای این سیستم متعدد است و می توان به برخی از آن ها اشاره کرد.

• تولید اکسیژن : گیاهان CO2 را از هوا و اکسیژن آزاد جذب می کنند .
• عایق : ‎این لایه به عنوان عایق از تبادل حرارت جلوگیری می کند. این عمل به تنظیم درجه حرارت در داخل ساختمان چه در اب و هوای سرد و چه در آب و هوای گرم کمک می کند.
• رشد گیاهان : این ماده اختراع شده هنوز در مراحل تجربی خود است و محققان در حال آزمایش با انواع سیمان هستند تا بتوانند برای رشد دیگر گیاه ها هم از آن استفاده کنند.
• پایداری زیست محیطی : بتن بیولوژیکال با استفاده از مواد طبیعی و قابل تجدید، مانند خاک، سیمان، آب و گیاهان، به پایداری زیست محیطی کمک می کند.
• جذب دی اکسید کربن : بتن بیولوژیکال با جذب دی اکسید کربن از هوا، به کاهش گرمای جهانی کمک می کند.
• عایق حرارتی : بتن بیولوژیکال به دلیل داشتن گیاهان و خاک، عایق حرارتی خوبی است و می تواند به کاهش هزینه های گرمایش و سرمایش کمک کند.
• جذب آب : بتن بیولوژیکال با داشتن گیاهان و خاک، قابلیت جذب آب بیشتری دارد و می تواند به کاهش خطر سیلاب و تخریب زمین کمک کند.
• زیبایی طبیعی: بتن بیولوژیکال با داشتن گیاهان و خاک، زیبایی طبیعی را به ساختمان ها اضافه می کند و می تواند به بهبود کیفیت زندگی شهروندان کمک کند.
• کاهش هزینه های ساخت : بتن بیولوژیکال با استفاده از مواد قابل تجدید و محلی، می تواند به کاهش هزینه های ساخت کمک کند.

 

معایب بتن بیولوژیکال

• هزینه بالا : بتن بیولوژیکال هزینه بالایی دارد، زیرا برای تولید آن نیاز به مواد اولیه خاصی مانند قارچ‌های میکروبی و آب است.
• زمان تولید : تولید بتن بیولوژیکال زمان بیشتری نسبت به بتن سنتی می‌برد، زیرا نیاز به رشد قارچ‌ها و میکروب‌ها دارد.
• مقاومت کمتر : بتن بیولوژیکال مقاومت کمتری نسبت به بتن سنتی دارد، به خصوص در برابر فشار و نیروهای خارجی.
• نیاز به مراقبت و نگهداری : بتن بیولوژیکال نیاز به مراقبت و نگهداری دارد تا قارچ‌ها و میکروب‌ها به درستی رشد کنند و بتواند مقاومت لازم را داشته باشد.
• عدم پایداری : بتن بیولوژیکال به دلیل حضور قارچ‌ها و میکروب‌ها، پایداری کمتری نسبت به بتن سنتی دارد و ممکن است در برابر شرایط آب و هوایی و تغییرات دما آسیب ببیند.

 

بتن بیولوژیکال در چه مکان هایی مورد استفاده قرار می گیرد؟

بتن بیولوژیکال در مکان های زیر استفاده می شود :

• ساختمان های سبز: بتن بیولوژیکال به عنوان یک جایگزین سبز برای بتن سنتی در ساختمان های سبز استفاده می شود. این نوع بتن باعث کاهش گرمایش جهانی و افزایش کیفیت هوای داخل ساختمان می شود.
• محیط های زیستی: بتن بیولوژیکال در محیط های زیستی مانند پارک ها، باغ ها و فضاهای سبز استفاده می شود. این نوع بتن باعث افزایش زیبایی و کیفیت محیط زیستی می شود.
• ساخت و ساز: بتن بیولوژیکال در ساخت و ساز ساختمان های مسکونی و تجاری استفاده می شود. این نوع بتن باعث کاهش هزینه های ساخت و ساز و افزایش مقاومت ساختمان در برابر زلزله می شود.
• تصفیه آب: بتن بیولوژیکال در تصفیه آب استفاده می شود. این نوع بتن باعث کاهش آلودگی آب و افزایش کیفیت آب می شود.

 

عمر بتن های بیولوژیکال

بسته به نوع بتن بیولوژیکال، عمر آن ممکن است متفاوت باشد. برای مثال، بتن بیولوژیکال سیمانی معمولاً حدود 50 تا 100 سال طول عمر دارد. اما بتن بیولوژیکال با استفاده از مواد آلی مانند قارچ‌ها و باکتری‌ها می‌تواند طول عمر بیشتری داشته باشد. برای مثال، بتن بیولوژیکال با استفاده از قارچ‌های گانودرما می‌تواند تا 200 سال طول عمر داشته باشد. همچنین، بتن بیولوژیکال با استفاده از باکتری‌های خاص می‌تواند خود به خود تعمیر شود و طول عمر آن را افزایش دهد.